Έδαφος φαίνεται να κερδίζεται τις τελευταίες μέρες για την κυβέρνηση της Λιβύης που έχει αναγνωριστεί από τον ΟΗΕ, με επικεφαλή τον Αγκίλα Σαλέχ. Ο έτερος διεκδικητής της εξουσίας της χώρας, ο Χαλίφα Χαφτάρ, δείχνει να εμποδίζεται ως προς την προέλασή του στην Τρίπολη.
Για όσους δεν έχει τύχει να “ψάξουν” τι τρέχει στη Λιβύη, μπορούμε περιληπτικά να αναφέρουμε, πως από το 2011 έχει ξεσπάσει εμφύλιος πόλεμος στη χώρα, έπειτα από το θάνατο του μέχρι τότε ηγέτη, του Καντάφι.
Ο Καντάφι, υπέστη τις συνέπειες της “Αραβικής Άνοιξης” η οποία έφερε πολιτικές ανατροπές και διαμαρτυρίες σε όλον τον Αραβικό κόσμο, συμπεριλαμβανομένων και των χωρών της βόρειας Αφρικής.
Οι δύο βασικοί διεκδικητές της εξουσίας, είναι από τη μία η επίσημα αναγνωρισμένη, από τον ΟΗΕ, κυβέρνηση με επικεφαλής τον Αγκίνα Σαλέχ και από την άλλη ο στρατηγός Χαλίφα Χαφτάρ, με τον Λιβυκό Εθνικό Στρατό.
Αμφότεροι φαίνεται πως συνεργάζονται με ξένες δυνάμεις, οι οποίες λόγω των γεωπολιτικών τους συμφερόντων στηρίζουν τη μία ή την άλλη πλευρά. Ο Χαφτάρ, και ο “λιβυκός εθνικός στρατός” LNA, φέρεται πως έχει την υποστήριξη των Ρώσων, καθώς πάνω από 1000 μισθοφόροι στρατιώτες “Ρωσικών συμφερόντων” πολεμούν στην περιοχή μαζί με τον LNA.
Στην αντιπέρα όχθη, η αναγνωρισμένη κυβέρνηση Σαλέχ έχει ισχυρό σύμμαχο την Τουρκία, η οποία με δημόσιες τοποθετήσεις της, καθώς και με το σχετικό “μνημόνιο συνεργασίας” Τουρκίας Λιβύης, απειλεί την πλευρά Χαφτάρ. Πέραν των δημοσίων τοποθετήσεων, η κυβέρνηση Σαλέχ δείχνει να υποστηρίζεται και με μισθοφόρους “Τουρκικών συμφερόντων”.
Σε ό,τι αφορά το μνημόνιο Λιβύης – Τουρκίας, υπάρχει έντονο ελληνικό ενδιαφέρον καθώς οριοθετεί ΑΟΖ μεταξύ Λιβύης – Τουρκίας, στην οποία διαμεσολαβεί η Ελλάδα. Ως προς το τελευταίο το geografos.gr δεν τοποθετείται προς το παρόν.
Σε ό,τι αφορά τον εμφύλιο, ο ΟΗΕ ζητά κι επισήμως άμεση παύση του, ενώ γενικότερα οι Λίβυοι δεν επιθυμούν την εμπλοκή ξένων δυνάμεων.