Τι έχει συμβεί μέχρι στιγμής:

Η Χιονάτη μένει παγωμένη, τα μάτια της καρφωμένα στο νάνο που, σχεδόν αθόρυβα, της δείχνει το όπλο. Γύρω της, οι υπόλοιποι νάνοι έχουν σχηματίσει έναν αόρατο κύκλο, ψιθυρίζοντας με τους μαγαζάτορες της γειτονιάς — μια σιωπηλή συνεννόηση που γεμίζει τον αέρα με απειλή. Οι νάνοι έχουν επιστρέψει πιο αποφασισμένοι από ποτέ, έτοιμοι να διασύρουν εκείνον που τόλμησε να σταθεί εμπόδιο στο σκοτεινό τους σχέδιο.

Η συνέχεια:

Καθώς η Χιονάτη στέκεται παγωμένη, με το σοκ να βαραίνει το βλέμμα της, μια πελάτισσα ξαφνικά της αποσπά την προσοχή, ζητώντας μια καινούργια παραγγελία. Χωρίς δεύτερη σκέψη, σχεδόν μηχανικά, η Χιονάτη επιστρέφει στην εργασία της, προσπαθώντας να κρύψει τον τρόμο που της σφίγγει την καρδιά.

Κι ενώ το Neon Bar γεμίζει, ο κόσμος καταφτάνει — γέλια, φωνές, χαρούμενες παρουσίες. Πολλοί έρχονται μόνο γι’ αυτήν, για το γούστο της, για την αύρα που έχει δώσει στο χώρο στο Μοναστηράκι. Από τα πιο μικρά παιδιά μέχρι τους πιο μεγάλους, όλοι αγαπούν τη Χιονάτη. Και όταν αυτοί οι άνθρωποι βλέπουν τους νάνους, ούτε που περνάει από το μυαλό τους τι ακριβώς συμβαίνει πίσω από την επιφάνεια. Αυτή είναι η τέλεια κάλυψη — η καθημερινή ομορφιά που κρύβει την πιο σκοτεινή αλήθεια. Ο κόσμος μαζεύεται, νιώθει καλά, περνάει όμορφα. Οι νάνοι πάλι, περνούν για αθώοι θαμώνες — λογικό να μένουν ως αργά, μέχρι το κλείσιμο.

Η νύχτα προχωράει αργά, βήμα-βήμα, κι η Χιονάτη, βυθισμένη στην πολλή δουλειά και στις ατελείωτες συζητήσεις με τους πελάτες, παλεύει να αφήσει πίσω της τον πανικό. Η αγάπη που της δείχνουν λειτουργεί σαν προσωρινή ασπίδα — τουλάχιστον για λίγο.

Όμως, όταν το ρολόι δείχνει 03:00 τα ξημερώματα, το Neon Bar αδειάζει. Ο φόβος της Χιονάτης γίνεται χειροπιαστός. Ένας νάνος την πλησιάζει, την καλεί να σκύψει. Με ψίθυρο στο αυτί της λέει: «Ξέρεις τι θα συμβεί τώρα που έφυγαν όλοι». Το χέρι του ακουμπάει αργά το όπλο που κρύβει πάνω του.

Τα μάτια της γεμίζουν τρόμο. Κοιτάζει τους νάνους, που ακόμα προσπαθούν να κρατήσουν τις ισορροπίες, να κάνουν δημόσιες σχέσεις με τους τελευταίους πελάτες.

Στις 04:00 το μαγαζί είναι πλέον έρημο. Μόνη παρέα η Χιονάτη, η κόρη της και οι νάνοι. Τα όπλα βγαίνουν. Η σκληρή αλήθεια ξεδιπλώνεται αμείλικτη: θα τις βιάσουν. Δεν υπάρχει δρόμος διαφυγής, ούτε καταφύγιο στην αστυνομία. Οι νάνοι εξαπολύουν έναν λεκτικό πόλεμο, προσπαθώντας να καταπνίξουν κάθε ψήγμα ελπίδας, σφραγίζοντας την τρομακτική αυτή πραγματικότητα.

Στις 04:30, η κόρη της Χιονάτης υφίσταται επανειλημμένως το φρικτό μαρτύριο από τους νάνους. Η Χιονάτη, βουβή και αιχμάλωτη του τρόμου, κάθεται στη γωνία του μπαρ, τα μάτια της γεμάτα απελπισία, ατενίζοντας το κακό που εκτυλίσσεται μπροστά της. Ένας νάνος πλησιάζει, με ένα δηλητηριώδες χαμόγελο, και με αμετροέπεια την ειρωνεύεται: «Αν δεν αντέχεις, πιες μια πορτοκαλάδα».

Στις 05:30, το αδιανόητο έχει συντελεστεί. Η Χιονάτη και η κόρη της έχουν υποστεί βιασμό από τους νάνους. Οι εισπράξεις έχουν ήδη συλλεγεί από τους δράστες, που αναλαμβάνουν πλέον τη διαχείριση του μπαρ. Σοκαρισμένες και αλυσοδεμένες από τον φόβο και την απελπισία, οι δύο γυναίκες επιστρέφουν στο σπίτι τους. Το Neon Bar έχει κλείσει για τη νύχτα — αλλά ο εφιάλτης μόλις ξεκίνησε.

Η κόρη της Χιονάτης παρενοχλείται με τη Χιονάτη στο φόντο να είναι απελπισμένη.


Το τέλος της βραδιάς και η αρχή της επόμενης μέρας

Η νύχτα εξακολουθεί να κυριαρχεί στο τοπίο, που από την εξωτερική μπάρα του Neon Bar φαίνεται μοναδικό, σχεδόν μαγικό. Εκεί, πάνω στη μπάρα, εμφανίζεται ένα αυγό στρουθοκάμηλου. Κι ακριβώς δίπλα του, ένα δεύτερο αυγό πλησιάζει στον ίδιο χώρο. Σιγά σιγά, τα αυγά αρχίζουν να τρέμουν, να κουνιούνται — και ξαφνικά, με ένα ελαφρύ θόρυβο, σπάνε.

Από το πρώτο ξεπροβάλλει η Χιονάτη, κι από το δεύτερο, εκείνος ο μυστηριώδης κύριος που την είχε σώσει στην προηγούμενη κρίση. Και καθώς το όνειρο μοιάζει να ζωντανεύει, ένας ήχος ξυπνητηριού διακόπτει τη μαγεία. Ο κύριος το χτυπά με μανία, το βλέμμα του βαρύ· κι η σκέψη του σκληρή, ψιθυριστή:

«Όνειρο ήτανε…»

Σχόλια:


Η σύγχρονη Χιονάτη δεν είναι απλώς ένα παραμύθι· είναι μια προσπάθεια να φωτιστούν, μέσα από αλληγορίες και σύμβολα, οι κοινωνικές ιδιαιτερότητες και τα αδιέξοδα που μας περιβάλλουν — όχι μόνο στην ελληνική κοινωνία, αλλά ευρύτερα. Στο Γεωγράφος.gr νιώθουμε περήφανοι που πρωτοπορούμε με αυτή τη σειρά σύγχρονων παραμυθιών, που επιχειρούν να μιλήσουν βαθιά και ειλικρινά.

Η δέσμευσή μας είναι να τα βελτιώνουμε συνεχώς, να τα εξελίσσουμε και να τα εκφράζουμε με όλο και μεγαλύτερη δύναμη και ευαισθησία. Σας καλούμε να μοιραστείτε μαζί μας τις σκέψεις σας, τις κριτικές και τα σχόλια σας — η φωνή σας είναι σημαντική. Επικοινωνήστε να επικοινωνήσετε μαζί μας μέσω της φόρμας επικοινωνίας.